---

دو گروه شاخص شرکت کننده در انتخابات آتی، محافظه کارها و اصلاح‌طلب‌ها، برای تعیین کردن نامزد اصلی خود، هنوز هم با مشکل روبرو هستند. قصد از نوشتن این مجموعه، بررسی احتمال حضور و رای آوردن هر یک نامزد‌های این دو گروه است. این مجموعه نوشته‌ها را با بررسی نامزد‌های اصلاح طلب شروع می‌کنم.
نامزدهای شاخص اطلاح‌طلب‌ها فعلا ۳ نفر هستند، کروبی، معين و شايد هم هاشمی، البته با چشم‌پوشی از گزينه‌هايی مثل روحانی. بگذاريد بررسی کلی بر روی اين سه شخصيت اصلی را با کروبی آغاز کنیم.
کروبی، از طرف جامعه‌ی روحانيون نامزد شده، گروهی که در انتخاب شدن سيد محمد خاتمی به عنوان رييس جمهور ايران نقش مهم و تعيين کننده‌ای داشتند، اما حالا بعد از هشت سال از نفوذشان در بين مردم به حد قابل ملاحظه‌ای کاسته شده است. پس حمایتشان از کروبی چندان فایده‌ای به حالش ندارد.
خود کروبی هم ديگر محبوبيتی، الاخصوص در بين اصلاح‌طلب‌های مشارکتی، ندارد. عملکرد او در دوران رياستش بر مجلس، هر چند گاهی اوقات با شجاعت و جسارت همراه بود، اما اين گاهی اوقات آن‌قدر نبود تا بتواند محافظه کاری‌های او، و یکی به میخ و یکی به نعل کوبیدنش را کمرنگ کند.
مطمینن کروبی وقتی با ژستی اصلاح طلبانه وارد انتخابات مجلس ششم شد با آن کروبی که رییس مجلس سوم بود تفاوت‌های زیادی دارند، اما خیلی‌ها هنوز هم رفتارهای او را در طول این مدت باور نکرده‌اند و دلیل تمام این اصلاح خواهی‌هایش را به نوعی قدرت خواهی هم تشبیه کرده‌اند (این نوشته از وبلاگ کلید مجهول را که اسفند سال پیش نوشته شده بود را بخوانید).
در هر صورت کروبی و جامعه‌ی روحانیون هرچند ظاهرا جزءِ بدنه‌ی اصلاح طلب‌ها هستند، اما در کل مقبولیت چندانی در بین این گروه‌ها ندارند، در بین مردم هم که تقریبن دو-سه سالی هست که جایگاهشان از بین رفته.
محافظه کاران هم که خیلی وقت است، تقریبا از اواخر دهه‌ی شصت، او و دار و دسته‌اش را از خود رانده‌اند.
پیش بینی وضعيت در انتخابات: به جز همان جامعه‌ی روحانیون گروه دیگری از او حمایت نخواهد کرد، مگر اين‌که گروه‌های دیگر هيچ‌ نماينده‌ای را پيدا نکنند.
پیش بینی موقعیت: حداکثر سه تا چهار درصد آرا به او تعلق خواهد گرفت. اميد چندانی به انتخاب شدندش نیست، نه محافظه کارها، نه اصلاح طلب‌ها و نه هيچ کس ديگری از او حمايت نمی‌کند.